یادم باشد...

فردا را جلو بی اندازم

و ساعتم را کوک کنم روی چه وقت !

فردا باران بگیرد

بیاید تا نزدیکی های عصر و برگردد.

یادم باشد

اگر آهسته گام بردارم

دیرتر شب می شود

و

آفتابگردانها چند دقیقه دیرتر لال می شوند.

چیزهای دیگر هم یادم باشد

یادم باشد

یادم باشد

یادم باشد

سعي کن هميشه تنها باشي
چون تنها به دنيا آمده ايي و تنها مي ميري
بگذار عظمت عشق را هيچ گاه درک نکني
چون آنقدر عظيم است که تو را در خود غرق مي کند


اما اگر عاشق شدي تنها يک نفر را دوست بدار
بخند، گريه کن و قدم بردار تنها براي يک نفر
و بگذار عشقي داشته باشي پاک و آسماني
 

گفتم : خداي من ، دقايقي بود در زندگانيم که ھوس مي کردم سر سنگينم راکه پر از دغدغھ اي ديروز بود و ھراس فردا، بر شانه ھاي صبورت بگذارم و آرام برايت بگويم و بگريم، در آن لحظات شانه ھاي تو کجا بود؟!

گفت: عزيز تر از ھر چه ھست، تو نه تنھا در آن لحظات دلتنگي که در تمام لحظات بودنت بر من تکيه کرده بودي، من آني خود را از تو دريغ نکرده ام که تو اينگونه ھستي.

من ھم چون عاشقي که به معشوق خويش مي نگرد، با شوق تمام لحظات بودنت را به نظاره نشسته بودم.
  گفتم : پس چرا راضي شدي من براي آن همه دلتنگي ، اينگونه زار بگريم ؟
  گفت : عزيزتر از هر چه هست ، اشک تن ھا قطره اي است که قبل از آنکه فرود آيد عروج مي کند، اشک هایت به من رسيد. و من يکي يکي بر زنگارھاي روحت ريختم تا باز ھم از جنس نور باشي و از حوالي آسمان، چرا که تنھا اينگونه مي شود تا ھميشه شاد بود .
گفتم : آخر آن چه سنگ بزرگي بود که بر سر راھم گذاشته بودي ؟
گفت : بارھا صدايت کردم، آرام گفتم از اين راه نرو که به جايي نمي رسي، تو ھرگز گوش نکردي و آن سنگ بزرگ فرياد بلند من بود، که عزيز از ھر چه ھست از اين راه نرو که به ناکجا آباھم نخواھي رسيد .
گفتم : پس چرا ھمان بار اول که صدايت کردم درد را از دلم نراندي؟
گفت : اول بار که گفتي خدا آنچنان به شوق آمدم که حيفم آمد بار دگر خداي تو را نشنوم، تو باز گفتي خدا و من مشتاق تر براي شنيدن خدايي ديگر، من اگر مي دانستم تو بعد از علاج درد ھم بر خدا گفتن اصرار مي کني ھمان بار اول شفايت مي دادم .

ما خود برای خود ناشناخته ایم...ما هرگز پی خود نگشته ایم...ازین روست که ماناگزیر با خود بیگانه میمانیم و خود را در نمییابیم

خدایا... آنقدر دلم تنگ بود که نمی توانستم برایت حتی بنویسم ... آنقدر دلم تنگ بود که کلمات دلتنگیم در صفحه ذهنم بارها و بارها سریع تر از کاغذ می گذشتند و انگشتانم برای نگاشتن عمق دلتنگیم یاری نمی کردند ... آنقدر دلم تنگ بود که هرگاه به سختی دستانم روی حروف می لغزیدند تا کمی از دلتنگیم بکاهند چشمانم دیگر یاری نمی کردند ... انگار که همه چیز و همه کس دست به دست هم داده بودند تا دلتنگی هایم را فقط و فقط تو بشنوی و بدانی ...

در پیچ و تاب این روزهای دلتنگی دلم می گرفت برای تنهایی ها و مردان تنهای روزگار ... می دانم که تویی بهترین همدم همه تنهایی ها ... و اگر نبود یاد تو و امید به تو چقدر دلتنگی ها طولانی و بی پایان می شدند ... پس ... خوب من ... برای همه بودنت ... برای همه شنیدنت ... و برای همه دیدنت ... تو را بارها و بارها شکر می گویم.

جشن تولدها، همیشه همراه شادی و خنده اند و اگر این جشن ها برای کسی باشند که او را خیلی خیلی دوست داریم، هم شادی آن زیادتر و هم تلاش برای برگزاری آن جشن بیشتر می شود؛ مثل جشن تولد امروز، یعنی روز تولد تنها نوزاد کعبه. تعجب نکنید! امروز جشن تولد آقایی است که خداوند فقط به او اجازه داد تا در بهترین و پاک ترین نقطه روی زمین یعنی خانه کعبه به دنیا بیاید. آری، امروز روز جشن تولد امام اول، حضرت علی مرتضی علیه السلام است. تولدش بر همه دوستان آن امام مبارک باد.

و روز پدر هم بر پدر عزیز خودم و بقیه پدران عزیز مبارک باد

فارغ از هر دو جهانم به گل روی علی    از خُم دوست، جوانم به خَم موی علی

طی کنم عرصه ملک و ملکوت از پی دوست    یاد آرم به خرابات چو ابروی علی

پر انتظار ترین ایستگاه پرواز قفس است...بیایید برای آزادی همیشه منتظر باشیم.

اللهم عجل الولیک الفرج

اسمان بيمار است
خورشيد تب كرده
ماه دارد ميميرد
ستاره هم اشهد را خوانده
درخت چنار تسليم خزان شده است
خاك بوي مردار ميدهد
شكم ها از حرامين سير شده اند
و مايه تعفن .نوشابه هاي گازدار
و گل هاي مقواي در گلدان
روح به مانند باغچه ميماند
خالي از گل هاي ياس و مريم و نيلوفر ابي
و پر از خزندگان موزي در زير خاك
و كسي به اينده خالي اميد نبسته
همگان ميگريزند از برادران و خواهران خويش
و انها هم گريزان از من
و كسي هيچ نپرسيد كه چرا اينچنين پست گشتيم
و كسي هيچ نكرد كه اميد را زنده كند
و كسي هيچ نكرد
و زمان پايان گرفت
همچنين مانديم و عقب رفتيم
و همه مرديم
و زميني را كه خراب كرديم ما را قبول نكرد
جنازه ها بوي كفتار گرفتند
و اسمان را مسموم كرده اند
و تازه فهميدن
از چه اين سختي اوار گشته
و خدا چرا از زمين بار سفر بسته
و تازه فهميدن كه ندارند ايمان
ولي دير بود
چون همه مرده بوديم...

سلام به همگی

زیباترین پاسخ برای سوال زیر چیه؟

زندگی چطوری زیباتر می شد؟

زندگی زیباتر بود اگر...

منتظر جواب های قشنگتون هستم.

سلام جاتون خالی.دیشب خیلی خوب خوابیدم آخه دیگه نه استرس امتحانی وجود داشت و نه...خیلی کییییف داد...دیشب ساعت 9خوابیدم و ساعت 11.5 بیدار شدم...با مشورت دوستان تصمیم گرفتیم این شب رو اولین شب آرامش نامگذاری کنیم...

اولین شب آرامش بر همه عاشقان و خرخوانان علم و دانش مبارک

همه ی ما عمری را تلف می کنیم تا بفهمیم:

  فهمیدن همه چیز لازم نیست.

   هرگز نخواب کوروش

  سلام دوستان

نمی دونید امروز با چه بغضی سر رایانه نشستم و این مطلب رو می نویسم. امروز روز آخریه که بهترین دوستام رو می بینم بهترین دوستایی که باید اسمشون را تو کتاب رکرد به نام بهترین دوستان به ثبت رسوند.بله

الناز،فائزه،زهرا بهترین دوستای من و امسال سال دوم راهنمایی بهترین سال زندگی ام.دوم دبستان که بودم قرار شد از اون مدرسه برم و دیگه نتونستم سالی بهتر از سال دوم دبستان پیدا کنم و دوستایی بهتر از بچه های دوم دبستان،تا امروز که دوباره اون سال زیبا رو در دستای خودم دیدم ولی حیف که در پایان است.

فکرشم نمی تونم بکنم که دیگه نمی تونم زنگهای تفریح با الناز درس بخونم و سر امتحانات با هم دعواکنیم.

فراموش نمی کنم که چقدر سر فوتسال با فائزه ی عزیزم دعوا کردیم و باهم قهر می کردیم.

ماجرای من و زهرا عزیزم هم که تمومی نداره،حسادت های بچه گانه،پشت سر هم حرف زدن ،ولی شاید بهترین دوستم بود.

هیچ وقت فراموش نمیکنم که من،الناز،فائزه و زهرا چطور سر تیم وفوتبال با ریحانه دعوا می کردیم.

خداکنه سال دیگه بتونم دوباره با همون دوستای عزیزم در کنار هم باشیم یعنی یه رقابت رفاقتانه داشته باشیم.

و امروز هم تو قلک ذهنم برای همیشه به یادگار می مونه.روزی که 4نفر دست در دست هم گریه می کردند ولی معلوم نبود که گریه ی شوقه یا گریه ی غصه.

***

اهل کاشانم

روزگارم بد نیست

تکه نانی دارم،خرده هوشی،سر سوزن ذوقی

مادری دارم بهتر از برگ درخت

دوستانی بهتر از آب روان

وخدایی که در این نزدیکیست.

        سهراب سپهری

 ***

و دوستان عزیزم :

هر کدوم از ما چون فرشتگانی با یک نصفه  بال هستیم ، تنها زمانی قادر به پرواز خواهیم بود که باهم باشیم . .

دوستون دارم

به امید دیدار دوباره

تمام شد

زندگی برگ بودن در مسیر باد نیست ،زندگی امتحان ریشه هاست...

--------------------------------------------------------------------

سلام الآن دارم با ذوق و شوق زیاد میرم به مدرسه...نه بخاطر اینکه مدرسه ها داره تموم میشه...نه...بخاطر این که خیلی بیشتر از بقیه روزه در کنار دوستانم باشم...آخه دیگه نمی بینمشون و این واسه ی هرچهارنفرمون سخته...وقتی از مدرسه اومدم همه ی ماجرای امروز رو می نویسم...فکر کنم خیلی خوش بگذره و روز عجیبی برای همه میشه...چون منم یه برنامه هایی دارم که فکر کنم دوستانم خوششون بیاد...

 عمریست خفته ام

و تنها کابوس بیداری می بینم

لبخند خدا در لحظه میلادم

اینک به قه قهه ای شوم بدل گشته ست

کاشکی کودکی بودم هنوز

غرقه در بی خیالی و بی خبری

با خنده ای سپید بر جدی بودنهای خاکستری

بی گناه . پاک

فارغ از چیستی و چرایی و چگونگی

فارغ از امید و یاس

رها در جذبه ی حیات

آمیخته با حقیقت محض

فارغ از دیروز و امروز و هر روز

آه...!

کاشکی کودکی بودم هنوز.

 ****

همیشه در میان چترهایی که زیر حجم باران خیس می شوند 

همیشه یک نفر ،فقط یک نفر چتر قرمز بدست دارد.

و تو دلت میخواهد فقط و فقط در زیر آن چتر خیس نشوی!

 روزهای کودکی :

روزهایی که همبازی سنجاقک‌ها بودم و همکلام ماهی‌های قرمز حوض،  

روزهایی که هنوز حسرت ، جایگزین نشاط نبود و کینه برایم  واژه‌ای غریب بود. 

 روزهایی که عشق معنای بهتری داشت. 

یادش بخیر.....همه فراموشش کرده اند

                                                       .:.آدمهای ساده را دوست دارم.:.

دوست دارم‌ها را نگه می‌داری برای روز مبادا

  دلم تنگ شده‌ها را ، عاشقتم‌ها را …

  این‌ جمله‌ها را که ارزشمندند الکی خرج کسی نمی‌کنی !

  باید آدمش پیدا شود !

 باید همان لحظه از خودت مطمئن باشی و باید بدانی که فردا ، از امروز گفتنش پشیمان نخواهی شد !

 سِنت که بالا می‌رود کلی دوستت دارم پیشت مانده، کلی دلم تنگ شده و عاشقتم مانده که خرج کسی نکرده‌ای و روی هم تلنبار شده‌اند !

 فرصت نداری صندوقت را خالی کنی ! صندوقت سنگین شده و نمی‌توانی با خودت بِکشی‌اش …

 شروع می‌کنی به خرج کردنشان !

 توی میهمانی اگر نگاهت کرد اگر نگاهش را دوست داشتی

 توی رقص اگر پا‌به‌پایت آمد اگر هوایت را داشت اگر با تو ترانه را به صدای بلند خواند

 توی جلسه اگر حرفی را گفت که حرف تو بود اگر استدلالی کرد که تکانت داد

 در سفر اگر شوخ و شنگ بود اگر مدام به خنده‌ات انداخت و اگر منظره‌های قشنگ را نشانت داد

 برای یکی یک دوستت دارم خرج می‌کنی برا ی یکی یک دلم برایت تنگ می‌شود خرج می‌کنی ! یک چقدر زیبایی یک با من می‌مانی؟

 بعد می‌بینی آدم‌ها فاصله می‌گیرند متهمت می‌کنند به هیزی… به مخ‌زدن به اعتماد آدم‌ها!

 سواستفاده کردن به پیری و معرکه‌گیری…

 اما بگذار به سن تو برسند !

 بگذار صندوقچه‌شان لبریز شود آن‌‌وقت حال امروز تو را می‌فهمند بدون این‌که تو را به یاد بیاورند

 غریب است دوست داشتن.

 و عجیب تر از آن است دوست داشته شدن...

 وقتی می‌دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد ...

 و نفس‌ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده؛

 به بازیش می‌گیریم هر چه او عاشق‌تر، ما سرخوش‌تر، هر چه او دل نازک‌تر، ما بی رحم ‌تر.

 تقصیر از ما نیست ؛

 تمامیِ قصه هایِ عاشقانه، اینگونه به گوشمان خوانده شده‌اند

نویسندشو نمیدونم کیه. ولی دلمو تکون داد